و من میدویدم انچنان که گویی از چیزی عقب مانده ام،از کسی،جایی...

انان را میدیدم که چطور جام هایشان را بالا می اوردند،که چطور خنده هایشان اسمان را به لرزه در می اورد.تمام ان جمع ها خالی بود از حضوری پر اجتماع.

حسی چنان که از خلا می امد مرا در بر داشت،حسی تهی از هرچیز.

به خود ک امدم تنها مانده بودم،درست در گوشه ای،همان گوشهء بی ثبات ذهنم.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: