و این روز ،روز تکرار پروانگی من است..روزی که خودم را به چشمان مشکینش باختم و در بی کرانی لبخندش محو شدم..افسوس که شمع من با دگران میسوزد و من تنها پرروانه ای هستم از دیار عشاق تنها دل..در خیال خام خودم بنا بود شمعم را خودم بسوزانم..زیبا..ارام..و لطیف به لطافت برگ های بهاری..

خیالی نیست ،همین که بدانم در جایی امن میسوزد ارامم..چرا که من عهد بسته امدیگر خودخواه نباشم..